Bayern versloeg Borussia met gemak in de competitiewedstrijd.

Bayern voltooide hun tiende landstitel op een zeer nonchalante manier – ze versloegen Borussia thuis en ontnamen Borussia hun laatste kansen. De samenstelling van Dortmund had grote invloed op de kwaliteit van het voetbal. De ploeg van Marco Rose kwam de wedstrijd in met tien spelers op de geblesseerde lijst.

Zelfs Reinier vond een plek in de kern – zijn eerste start in de Bundesliga 2021/22. Aan de rechterkant van de verdediging stond de allround reservist Marius Wolf. Marvin Hitz kwam naar buiten bij de poort.

Een gedetailleerde analyse van 16 punten met zo’n ongelijkheid en minimale toernooiintriges is waarschijnlijk niet erg interessant. Bovendien verschilde de tactische basis niet veel van wat we traditioneel zien bij de uitvoering van commando’s. Maar er zijn twee details waar je je aan kunt vastklampen – ze waren niet alleen gisteren belangrijk, ze vertegenwoordigen het hele seizoen van Bayern.

Het hoofdthema van deze Bayern-campagne zijn de pogingen van Julian Nagelsmann om een ​​toch al sterk team nog opvallender en dominanter te maken. Laten we niet verwarren: de Bundesliga winnen met Bayern is een van de gemakkelijkste banen in het voetbal. Bayern beter maken dan de auto van Hansi Flick van vorig jaar is een heel zware klus.

Als onderdeel van de Bundesliga is Nagelsmann zeker geslaagd. En in termen van basisindicatoren hebben we drie ronden voor de finish al 75 punten gescoord (tegenover 78 punten voor het hele afgelopen seizoen). En volgens meer geavanceerde statistieken – er is bijvoorbeeld een duidelijke en significante vooruitgang in xG (79,2 in 31 wedstrijden tegen 75,8 in 34 wedstrijden vorig seizoen). Het verschil in verwachte doelpunten gemiddeld per wedstrijd is met 65% verbeterd. In elk specifiek spel is er meer dominantie en controle.

Dergelijke aanzienlijke vooruitgang kan niet als vanzelfsprekend worden beschouwd, laat het succes in de Champions League niet vervangen. Een categorisch zelfverzekerd spel in het land grenst aan de schandelijke afvoer van bekertoernooien.

Hoe te leven met zulke contrasten en welke woorden kenmerken zo’n seizoen? Moeilijke vragen. Voetbal is zelden eenvoudig en eendimensionaal, ondanks de eindeloze pogingen om alles terug te brengen tot het “trainer/geniale” waardesysteem. Vandaag kwamen we bij elkaar over de triomf in de Bundesliga en praten we over het goede.

Laten we proberen kort te beschrijven hoe Nagelsmann erin slaagde het team interessanter te maken op de kampioenschapsafstand. In één woord, “detail”. Bayern werd van wedstrijd tot wedstrijd minder consistent. Het team houdt de basis en maakt slim gebruik van kleine details. In de wedstrijd tegen Dortmund waren er meerdere van dat soort kleine dingen.

Eerste, effectieve en originele normen. Bayern maakte afgelopen seizoen 119 schoten na spelhervattingen, met Nagelsmann’s voormalige team RB Leipzig voorop met 139. Dit seizoen heeft de kampioen het resultaat van vorig jaar al overtroffen – 126. Wat nog belangrijker is, Bayern is effectiever in het uitvoeren ervan – 16 doelpunten tegen 10 in het verleden. Een van de redenen staat in de lege ruimtes, waarvan we de beste hieronder zullen analyseren.

Ten tweede bracht Bayern kleine wijzigingen aan in de persstructuur, die ook direct van invloed waren op het resultaat. Op de afstand van het seizoen is dit ook voelbaar. Bayern sloeg 64 schoten nadat hij de bal op het doel van anderen had teruggeslagen (de bovenste 40 meter van het veld) – gedurende het hele afgelopen seizoen was het 60. Het is belangrijk om te begrijpen dat het team eerder een leidend resultaat had, maar onder Nagelsmann ze nog steeds toegevoegd, ze leiden met een enorme marge en hebben meer tours in petto.

Simpel gezegd, in de competitiewedstrijd zagen we elementen die Bayern het hele jaar door bonuskansen en doelpunten gaven. Laten we het voorbeeld van deze ontmoeting gebruiken om precies te analyseren hoe Bayern rivalen vermoordt met deze tools. Dit zijn lang niet de enige trucs van de kampioen, maar gisteren kwamen deze details naar voren.

Een Bayern-klassieker bij het drukken is een 4-2-2-2-formatie met smal gepositioneerde vleugelspelers (tegen de centrale verdedigers van de tegenstander), die wat dieper worden ondersteund door Robert Lewandowski en Thomas Müller.

Tegen Dortmund bood Bayern een heel andere uitgangspositie aan bij het persen. De principes en richtlijnen waren hetzelfde, maar de basis werd getransformeerd naar de kenmerken van de tegenstander. Feit is dat Borussia een duidelijke onbalans had op de flanken: top Rafa Guerreiro links en reservist Marius Wolf rechts.

Bayern liet de flank van Wolf bewust losser, waardoor ze de andere kant van het veld intensiever konden klemmen, de flank van Guerreiro had maximale druk. De tegenstander stond voor de keuze: ofwel aanvallen bouwen via de zwakke Wolf, of in de val lopen die door Nagelsmann was uitgezet.

In de praktijk zag de focus van Bayern aan één kant er als volgt uit: Coman en Lewandowski spelen centrale verdedigers, Gnabry controleert Guerreira strak en Wolff is vrij in de beginfase.

De dringende standpunten van Coman en Gnabry zijn altijd asymmetrisch geweest. Coman’s focus op centrale verdediger Manuel Akanji is weer duidelijk zichtbaar en Gnabry gaat dieper.

Zelfs toen het team geen tijd had om zo’n duidelijk schema te organiseren, was Coman nog steeds duidelijk geslepen om in een smalle positie te spelen – hij mocht zijn flank negeren om deel te nemen aan het drukken op de centrale zone (tegen de verdediger of het centrum van de tegenstander -rug).

Het tweede doelpunt van Bayern kwam niet voort uit voorbereide druk, maar uit druk na een lange afstandspass. Er was geen duidelijk patroon, maar er was een algemeen principe – Coman’s smalle positie maakt de druk nog groter, terwijl Wolf aan de rechterkant nutteloze vrijheid krijgt.

Dit perskenmerk (maximale verzadiging van een bepaalde zone en bewuste onwetendheid van de ‘zwakke’ flank van de tegenstander) is inherent aan Ajax van Erik ten Hag. Zo spelen ze de hele tijd. Voor Bayern is dit een afwijking van de klassiekers, maar in een bepaalde wedstrijd bleek het zo passend mogelijk te zijn.

Het doelpunt van Gnabry uit een corner is een mini-meesterwerk. Bayern is effectief met spelhervattingen

Bayern scoorde na de eerste corner. In totaal waren er drie corners in de wedstrijd – het team van Nagelsmann bracht er twee naar de slag. Het gaat hier niet om kwantitatieve druk, maar om het kwalitatieve gebruik van kansen.

—

Bayern München vs Borussia Dortmund: Bayern versloeg Borussia met gemak in de competitiewedstrijd.